- brak
- m III, D. -u, N. \brakkiem1. blm«fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek»
Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak.
Brak apetytu, sił.
Brak czasu.
Brak gotówki.
Brak zainteresowań.
◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie mając czego»2. lm M. -i«niedociągnięcie, wada, defekt, błąd»Braki w wykształceniu.
Braki dowodowe śledztwa.
Nadrobić braki w łacinie.
Stwierdzić, usunąć braki w kasie.
3. lm M. -i«wyrób mający usterki, niezgodny z obowiązującą dokumentacją techniczną, określającą w sposób jednoznaczny parametry jakościowe danego przedmiotu»Produkować braki.
brak nieos.w funkcji orzeczenia «nie ma, brakuje, braknie»Brak mi słów.
Brak mi ciebie.
Ludzi tu nie brak.
Słownik języka polskiego . 2013.