rozdźwięczeć

rozdźwięczeć: dk VIIb, \rozdźwięczećczy, \rozdźwięczećczał

1. książk. «wypełnić się hałasem, wrzawą, napełnić się dźwiękiem; rozbrzmieć»

Dom rozdźwięczał gwarem.

Łąka rozdźwięczała cykaniem świerszczy.

2. rzad. to samo, co rozdźwięczeć się

Niech pieśń rozdźwięczy po lesie.

rozdźwięczeć się «zacząć brzmieć głośno i długo; rozbrzmieć się, rozdzwonić się»

Dzwony się rozdźwięczały.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

rozdźwięczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIa, rozdźwięczeć sięczy się, rozdźwięczeć sięczał się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć intensywnie dźwięczeć, wypełniać się różnymi głosami, odgłosami; rozbrzmiewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdźwięczały się telefony.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzwonić się — dk VIa, rozdzwonić sięni się, rozdzwonić sięnił się rozdzwaniać się ndk I, rozdzwonić sięnia się, rozdzwonić sięają się 1. «zacząć głośno i długo dzwonić; rozbrzmieć, rozdźwięczeć się» Rozdzwonił się dzwon na wieży. Rozdzwonił się telefon.… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias