- rozebrać
- dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, \rozebraćbrał, \rozebraćbrany - rozbierać ndk I, \rozebraćam, \rozebraćasz, \rozebraćają, \rozebraćaj, \rozebraćał, \rozebraćany1. «zdjąć z kogoś odzież»
Rozebrać kogoś z płaszcza.
Rozebrać dziecko do kąpieli, do snu.
Rozebrać kogoś do koszuli.
◊ pot. Rozebrać łóżko, tapczan itp. «posłać łóżko, tapczan do spania»◊ Coś (np. choroba, wypity alkohol) kogoś rozbiera «coś kogoś przenika, obezwładnia, wpływa osłabiająco na stan psychiczny lub fizyczny»2. «rozłożyć na części; rozmontować, zdemontować»Rozebrać maszynę, zegarek na części.
Rozebrać mięso na kawałki.
3. częściej dk «rozdzielić między siebie; rozchwytać, rozkupić»Rozebrali między siebie wszystkie książki.
4. «rozwalić, zlikwidować usuwając częściami»Rozebrać stare mury.
Rozebrać dekoracje.
Rozebrać parkan.
rozebrać się - rozbierać się «zdjąć z siebie ubranie (częściowo lub całkowicie)»Rozebrać się z palta.
Rozebrać się do koszuli.
Rozebrać się do naga, do pasa.
Rozebrać się do kąpieli.
Słownik języka polskiego . 2013.