rozbierać

rozbierać
ndk I, \rozbieraćam, \rozbieraćasz, \rozbieraćają, \rozbieraćaj, \rozbieraćał, \rozbieraćany - rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany
1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę»

Rozebrała dziecko i położyła do łóżka.

pot. Rozebrać łóżko, tapczan itp. «posłać łóżko, tapczan do spania»
◊ Rozbiera kogoś gorączka, choroba itp. «ktoś czuje, że ma gorączkę, ktoś jest chory»
2. «rozkładać na części, demontować»

Rozbierać jakiś aparat, urządzenie.

∆ Rozbierać mięso, zwierzynę «oprawiać ubitą zwierzynę i dzielić na części mięso»
3. «odbierać, zabierać kolejno (o wielu osobach), rozdzielać między siebie; rozchwytywać»

Rozebrać bilety.

4. «burzyć coś, likwidować coś usuwając częściami»

Rozbierano stare budynki.

rozbierać się - rozebrać się «zdejmować z siebie ubranie»

Rozbierać się do kąpieli, do spania.

Rozebrać się do naga, do pasa.

Rozebrać się z płaszcza.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbieraćam, rozbieraća, rozbieraćają, rozbieraćany {{/stl 8}}– rozebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, rozbiorę, rozbierze, rozbierz, rozbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbierać się – rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdejmować z siebie części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę rozebrać się w szatni. Rozebrał się do koszuli, do naga. Rozebrał się i wskoczył do wody. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbierać — Być rozebranym do rosołu zob. rosół …   Słownik frazeologiczny

  • rozbierać się — Rozebrać się do rosołu zob. rosół …   Słownik frazeologiczny

  • obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… …   Słownik języka polskiego

  • rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

  • demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

  • dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego

  • gruzowisko — n II, N. gruzowiskokiem; lm D. gruzowiskoisk «ruiny jakichś budowli, odłamki cegieł, muru itp. tworzące usypisko; rumowisko, gruzy» Gruzowiska zburzonego miasta. Rozbierać, uprzątać gruzowiska …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”