- rozeprzeć
- dk XI, \rozeprzećprę, \rozeprzećprzesz, \rozeprzećprzyj, rozparł, rozparty, rozparłszy - rozpierać ndk I, \rozeprzećam, \rozeprzećasz, \rozeprzećają, \rozeprzećaj, \rozeprzećał, \rozeprzećany«prąc, naciskając od wewnątrz rozszerzyć, rozgarnąć, rozerwać»
Pakunki rozpierają torbę.
◊ Duma, radość itp. kogoś rozpiera «ktoś odczuwa wielką dumę, radość itp.»rozeprzeć się - rozpierać się «usiąść, stanąć w pozie buńczucznej, nonszalanckiej, rozstawiając nogi, rozkładając szeroko ręce»Rozeprzeć się w fotelu, za stołem, na kanapie.
Słownik języka polskiego . 2013.