rozgoryczyć
Look at other dictionaries:
rozgoryczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozgoryczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgoryczać się – rozgoryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doświadczać wzmagającego się uczucia goryczy, rozżalenia; rozczarowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozgoryczył się takim traktowaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgoryczać — ndk I, rozgoryczaćam, rozgoryczaćasz, rozgoryczaćają, rozgoryczaćaj, rozgoryczaćał, rozgoryczaćany rozgoryczyć dk VIb, rozgoryczaćczę, rozgoryczaćczysz, rozgoryczaćrycz, rozgoryczaćczył, rozgoryczaćczony «napełniać goryczą, gorzko rozczarowywać»… … Słownik języka polskiego
rozżalić — dk VIa, rozżalićlę, rozżalićlisz, rozżalićżal, rozżalićlił, rozżalićlony rozżalać ndk I, rozżalićam, rozżalićasz, rozżalićają, rozżalićaj, rozżalićał, rozżalićany «wzbudzić, wywołać w kimś uczucie żalu, smutku, rozgoryczenia; rozgoryczyć;… … Słownik języka polskiego
napoić — dk VIa, napoićpoję, napoićpoisz, napoićpój, napoićpoił, napoićpojony «dać się komuś (zwykle zwierzętom) napić do syta, aż do ugaszenia pragnienia» Napoić konie, krowy. ◊ Napoić kogoś żółcią, goryczą «sprawić komuś przykrość, rozgoryczyć kogoś»… … Słownik języka polskiego
rozgoryczenie — n I 1. rzecz. od rozgoryczyć. 2. blm «smutek z powodu doznanego zawodu; zniechęcenie, rozczarowanie» Ogarnęło go rozgoryczenie … Słownik języka polskiego
rozgoryczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgoryczaćam, rozgoryczaća, rozgoryczaćają, rozgoryczaćany {{/stl 8}}– rozgoryczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozgoryczaćczę, rozgoryczaćczy, rozgoryczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś uczucie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgoryczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozgoryczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan uczuciowy smutku, żalu, zniechęcenia wywołany gorzkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
