napoić

napoić
dk VIa, \napoićpoję, \napoićpoisz, \napoićpój, \napoićpoił, \napoićpojony
«dać się komuś (zwykle zwierzętom) napić do syta, aż do ugaszenia pragnienia»

Napoić konie, krowy.

◊ Napoić kogoś żółcią, goryczą «sprawić komuś przykrość, rozgoryczyć kogoś»
napoić się «napić się do woli, do syta (dziś tylko o zwierzętach)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • napoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • napoić — książk. Napoić kogoś żółcią, goryczą; napoić kogoś octem i żółcią «sprawić komuś przykrość»: Napoiło to mnie goryczą (...) że mieli przede mną jakieś sekrety. J. Iwaszkiewicz, Pasieka …   Słownik frazeologiczny

  • napoić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poić się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żółć — 1. pot. Żółć się komuś ulała «ktoś pozłościł się na kogoś, na coś, wypowiedział swoje pretensje, żale, wyładował gniew, irytację, złość» 2. pot. Żółć się w kimś burzy, gotuje; żółć w kimś wzbiera, zalewa kogoś «ktoś się złości, irytuje» Napoić… …   Słownik frazeologiczny

  • gorycz — 1. Coś przepełniło, przelało czarę, kielich goryczy; coś dopełniło czary goryczy «coś sprawiło, że czyjaś rozpacz, czyjś smutek, żal itp. przekroczyły dopuszczalne granice, stały się nie do wytrzymania, nie do zniesienia»: Mieszkańcy twierdzą, że …   Słownik frazeologiczny

  • ocet — (Kwaśny jak) ocet siedmiu złodziei a) «bardzo kwaśny» b) «o człowieku: zgorzkniały, wiecznie niezadowolony»: Od jakiegoś czasu wszystko układa mu się inaczej, niż to sobie zaplanował, dlatego chodzi taki kwaśny jak ocet siedmiu złodziei. Roz bezp …   Słownik frazeologiczny

  • poić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, poję, poi, pój, pojony {{/stl 8}}– napoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać pić (zwykle zwierzęciu), gasić czyjeś pragnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poić bydło. Napoić konia. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bydlę — n IV, D. bydlęęcia; lm M. bydlęęta, D. bydlęląt 1. «rogate przeżuwające zwierzę domowe (zwykle o krowie, wole, cielęciu)» Mocne, ogromne, pociągowe, robocze bydlę. Nakarmić, napoić bydlęta. 2. pot. «zwierzę w ogóle» Pies to mądre bydlę. ◊ posp.… …   Słownik języka polskiego

  • nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci …   Słownik języka polskiego

  • popoić — dk VIa, popoićpoję, popoićisz, popoićpój, popoićił, popoićpojony 1. «spoić (alkoholem) jednego po drugim, spoić wielu» Popoić wszystkich gości. Spali popojeni do rana. 2. «napoić większą liczbę osób lub zwierząt; zająć się przez pewien czas… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”