rozgrabić

rozgrabić
dk VIa, \rozgrabićbię, \rozgrabićbisz, \rozgrabićgrab, \rozgrabićbił, \rozgrabićbiony - rozgrabiać ndk I, \rozgrabićam, \rozgrabićasz, \rozgrabićają, \rozgrabićaj, \rozgrabićał, \rozgrabićany
1. «dokonać grabieży, gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą własność; złupić coś, rozkraść, rozdrapać»

Rozgrabić cudzy dobytek.

2. «grabiąc rozsunąć coś; rozdzielić, rozdrobnić coś grabiami»

Rozgrabić siano.

Rozgrabić pozlepiane grudki ziemi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rozgrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgrabiaćam, rozgrabiaća, rozgrabiaćają, rozgrabiaćany {{/stl 8}}– rozgrabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozgrabiaćbię, rozgrabiaćbi, rozgrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozdrapać — dk IX, rozdrapaćpię, rozdrapaćpiesz, rozdrapaćdrap, rozdrapaćał, rozdrapaćany rozdrapywać ndk VIIIa, rozdrapaćpuję, rozdrapaćpujesz, rozdrapaćpuj, rozdrapaćywał, rozdrapaćywany 1. «drapaniem rozedrzeć coś, drapiąc rozranić; drapiąc rozgarnąć coś» …   Słownik języka polskiego

  • rozkraść — dk Vc, rozkraśćkradnę, rozkraśćkradniesz, rozkraśćkradnij, rozkraśćkradł, rozkraśćkradziony, rozkraśćkradłszy rozkradać ndk I, rozkraśćam, rozkraśćasz, rozkraśćają, rozkraśćaj, rozkraśćał, rozkraśćany «rozgrabić doszczętnie jakieś mienie»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”