- rozgrabić
- dk VIa, \rozgrabićbię, \rozgrabićbisz, \rozgrabićgrab, \rozgrabićbił, \rozgrabićbiony - rozgrabiać ndk I, \rozgrabićam, \rozgrabićasz, \rozgrabićają, \rozgrabićaj, \rozgrabićał, \rozgrabićany1. «dokonać grabieży, gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą własność; złupić coś, rozkraść, rozdrapać»
Rozgrabić cudzy dobytek.
2. «grabiąc rozsunąć coś; rozdzielić, rozdrobnić coś grabiami»Rozgrabić siano.
Rozgrabić pozlepiane grudki ziemi.
Słownik języka polskiego . 2013.