- rozgraniczyć
- dk VIb, \rozgraniczyćczę, \rozgraniczyćczysz, \rozgraniczyćnicz, \rozgraniczyćczył, \rozgraniczyćczony - rozgraniczać ndk I, \rozgraniczyćam, \rozgraniczyćasz, \rozgraniczyćają, \rozgraniczyćaj, \rozgraniczyćał, \rozgraniczyćany1. «przeprowadzić, wytyczyć linię graniczną»
Rozgraniczyć posiadłości ziemskie.
przen. «rozróżnić, wyodrębnić coś»Rozgraniczyć prawdę od nieprawdy.
Rozgraniczyć sylaby.
2. «przedzielić, odgraniczyć coś od czegoś; stać się granicą, przedziałem; przedzielić»Droga rozgraniczała wieś.
Słownik języka polskiego . 2013.