Kłótnia jeszcze bardziej go rozjuszyła.
Dzik rozjuszony strzałami.
Rozjuszał się z byle powodu.
Odyniec rozjuszył się.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozjuszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozjuszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozjuszyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozjuszyć sięszę się, rozjuszyć sięszy się {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść we wściekłość, w gniew; rozwścieczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okropnie się rozjuszył na takie traktowanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozjuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozjuszaćam, rozjuszaća, rozjuszaćają, rozjuszaćany {{/stl 8}}– rozjuszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozjuszaćszę, rozjuszaćszy, rozjuszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś wściekłość, gniew;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwścieczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczy, rozwścieczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawić, że ktoś jest wściekły; rozzłościć, rozjuszyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obraźliwe słowa rozwścieczyły go. Rozwścieczony zaatakował z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwścieczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść we wściekłość; rozzłościć się, rozjuszyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwścieczył się na dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
