- rozkiełznać
- + rzad. rozkiełzać dk I, \rozkiełznaćam, \rozkiełznaćasz, \rozkiełznaćają, \rozkiełznaćaj, \rozkiełznaćał, \rozkiełznaćany - rozkiełznywać ndk VIIIa, \rozkiełznaćnuję, \rozkiełznaćnujesz, \rozkiełznaćnuj, \rozkiełznaćywał, \rozkiełznaćywany, rzad. rozkiełzywać ndk VIIIa, \rozkiełznaćzuję, \rozkiełznaćzujesz, \rozkiełznaćzuj, \rozkiełznaćywał, \rozkiełznaćywany«wyjąć koniowi z pyska wędzidło, munsztuk»
Rozkiełznać konie.
rozkiełznać się, rzad. rozkiełzać się - rozkiełznywać się, rzad. rozkiełzywać się «o koniu: uwolnić się od munsztuka, wędzidła»
Słownik języka polskiego . 2013.