rozkiełznać

rozkiełznać
+ rzad. rozkiełzać dk I, \rozkiełznaćam, \rozkiełznaćasz, \rozkiełznaćają, \rozkiełznaćaj, \rozkiełznaćał, \rozkiełznaćany - rozkiełznywać ndk VIIIa, \rozkiełznaćnuję, \rozkiełznaćnujesz, \rozkiełznaćnuj, \rozkiełznaćywał, \rozkiełznaćywany, rzad. rozkiełzywać ndk VIIIa, \rozkiełznaćzuję, \rozkiełznaćzujesz, \rozkiełznaćzuj, \rozkiełznaćywał, \rozkiełznaćywany
«wyjąć koniowi z pyska wędzidło, munsztuk»

Rozkiełznać konie.

rozkiełznać się, rzad. rozkiełzać się - rozkiełznywać się, rzad. rozkiełzywać się «o koniu: uwolnić się od munsztuka, wędzidła»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rozpasać — dk IX, rozpasaćpasze, rozpasaćał, rozpasaćany przestarz. dziś tylko w imiesłowie biernym «spowodować nadmierny rozrost czegoś, rozkiełznać, rozpętać; rozpuścić, rozbestwić» Rozpasane żywioły. Rozpasana żądza. rozpasać się książk. «nadmiernie się… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”