rozkruszać
Look at other dictionaries:
rozkruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkruszaćam, rozkruszaća, rozkruszaćają, rozkruszaćany {{/stl 8}}– rozkruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkruszaćszę, rozkruszaćszy, rozkruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} krusząc, dzielić coś na wiele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkruszać się – rozkruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} samoistnie ulegać rozkruszeniu na wiele kawałków, na pył : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skała rozkruszyła się wskutek wietrzenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkruszyć — dk VIb, rozkruszyćszę, rozkruszyćszysz, rozkruszyćkrusz, rozkruszyćszył, rozkruszyćszony rozkruszać ndk I, rozkruszyćam, rozkruszyćasz, rozkruszyćają, rozkruszyćaj, rozkruszyćał, rozkruszyćany «krusząc połamać na drobne kawałki, rozbić na drobne… … Słownik języka polskiego
kuć — ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty 1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem» Żelazo kute. □ Kuć żelazo, póki gorące. 2. zwykle w imiesł. biernym: kuty… … Słownik języka polskiego
miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… … Słownik języka polskiego
rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić … Słownik języka polskiego
miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
