rozkuć

dk Xa, \rozkućkuję, \rozkućkujesz, \rozkućkuj, \rozkućkuł, \rozkućkuty - rozkuwać ndk I, \rozkućam, \rozkućasz, \rozkućają, \rozkućaj, \rozkućał, \rozkućany

1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»

Rozkuć kratę.

Rozkuć więźnia z łańcuchów.

∆ Rozkuć konia «oderwać koniowi podkowy»

2. «rozklepać, rozpłaszczyć, poszerzyć przez kucie»

Rozkuć żelazo na blaszkę.

rozkuć się - rozkuwać się «uwolnić się z więzów, okowów»

Więźniowie rozkuli się nawzajem.