- rozlegle
- \rozlegleejprzysłów. od rozległya) w zn. 1:
Miasto ciągnęło się rozlegle.
Widok roztaczał się rozlegle.
b) w zn. 2:Planować, zamierzać coś rozlegle.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozlegle
Look at other dictionaries:
rozlegle — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc się szeroko w przestrzeni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozlegle położone w dolinie miasto. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozległy — rozległyglejszy 1. «zajmujący znaczną przestrzeń, daleko, szeroko się rozpościerający, rozciągający; obszerny» Rozległy gmach. Rozległy widok. Rozległy obszar, plac, teren. Rozległa hala sportowa. Rozległa panorama, perspektywa, przestrzeń.… … Słownik języka polskiego
rozległy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozciągający się szeroko w przestrzeni, zwłaszcza w wymiarze poziomym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozległe pola. Rozległy stadion. Rozległy widok. Rozległa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szeroko — szerzej 1. «na określony wymiar w poprzek» Szeroko na centymetr, na dłoń. 2. «na dużą odległość w poprzek; rozlegle wszerz» Szeroko płynąca rzeka. Szeroko rozstawić nogi. Pas łąk ciągnie się szeroko. ∆ Otworzyć coś, np. bramę, drzwi, okno itp.… … Słownik języka polskiego
ład — 1. Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, chaotycznie, bezładnie»: (...) i tak gadałem bez ładu i składu, kiedy Wołodia nagle jakby ocknął się i rzucił krótko: – Dość! R. Antoszewski, Kariera. Za Wersalem zaczynają się już rozległe… … Słownik frazeologiczny
osoba — 1. Osoba trzecia «ktoś niezwiązany bezpośrednio z daną sprawą»: (...) wstyd wprowadzać w swoje sprawy osoby trzecie. Porachunki załatwia się między sobą. T. Bojarska, Świtanie. 2. Wysoko postawiona osoba «ktoś zajmujący wysokie stanowisko, mający … Słownik frazeologiczny
antekliza — ż IV, CMs. anteklizazie; lm D. anteklizaiz geol. «rozległe wypiętrzenie skorupy ziemskiej o łagodnie nachylonych zboczach, występujące na obszarach o budowie płytowej» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
bagnisko — n II, N. bagniskokiem; lm D. bagniskoisk zgr. od bagno (tylko w zn. 1) Rozległe, niedostępne bagniska. Bagnisko porośnięte trzciną. Ugrzęznąć w bagnisku … Słownik języka polskiego
biznesmen — m IV, DB. a, Ms. biznesmennie; lm M. i, DB. ów «człowiek prowadzący rozległe interesy; przedsiębiorca, przemysłowiec, handlowiec» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
brunatnica — ż II, DCMs. brunatnicacy; lm D. brunatnicaic bot. brunatnice «Phaeophyta, typ glonów wielokomórkowych, głównie morskich, obejmujący około 1500 gatunków, o plesze brunatnej, długości od kilku mm do ponad 100 m; występują masowo w morzach… … Słownik języka polskiego
