Upał, zmęczenie rozleniwia.
Wygodne życie rozleniwiło kogoś.
Rozleniwił się, bo go wyręczano.
Rozleniwił się na starość.
Uczniowie rozleniwili się przez wakacje.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozleniwiać się – rozleniwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się leniwym : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie wakacji rozleniwił się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpróżniaczyć się — dk VIb, rozpróżniaczyć sięczę się, rozpróżniaczyć sięczysz się, rozpróżniaczyć sięniacz się, rozpróżniaczyć sięczył się rzad. rozpróżniaczać się ndk I, rozpróżniaczyć sięam się, rozpróżniaczyć sięasz się, rozpróżniaczyć sięają się, rozpróżniaczyć … Słownik języka polskiego
zleniwieć — dk III, zleniwiećeję, zleniwiećejesz, zleniwiećej, zleniwiećwiał, zleniwiećeli, zleniwiećwiały, zleniwiećwiali przestarz. «stać się leniwym; rozleniwić się» Zleniwieć po chorobie, po urlopie. Utył i bardzo zleniwiał … Słownik języka polskiego
rozleniwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozleniwiaćam, rozleniwiaća, rozleniwiaćają, rozleniwiaćany {{/stl 8}}– rozleniwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozleniwiaćwię, rozleniwiaćwi, rozleniwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że ktoś staje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
