rozleźć się

rozleźć się
dk XI, \rozleźć sięlezie się, \rozleźć sięlazł się, \rozleźć sięleźli się, \rozleźć sięlazłszy się - rozłazić się ndk VIa, \rozleźć sięłazi się, \rozleźć sięził się, \rozleźć sięłażą się, \rozleźć sięłazili się
1. pot. «leząc rozpełznąć się, rozejść się powoli w różne strony»

Ludziska rozleźli się po polach, po ulicach, do domów.

Maruderzy rozleźli się po drogach.

Karaluchy rozlazły się po całym domu.

Coś się rozlezie, rozlazło po kościach «coś nie dojdzie, nie doszło do skutku, coś się skończy lub skończyło na niczym»
Pieniądze rozłażą się, rozlazły się komuś «ktoś wydaje pieniądze niecelowo, bez planu, zbyt rozrzutnie»
2. pot. «rozedrzeć się, zniszczyć się, rozpaść się na strzępy, na kawałki»

Bielizna rozlazła się w praniu.

Zniszczony garnitur rozłaził się na łokciach i kolanach.

Palto rozlazło się ze starości.

Robota, praca rozłazi się komuś w rękach «czyjaś robota jest wykonywana ślamazarnie, wolno, mało energicznie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozleźć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozłazić się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozleźć się — Coś rozłazi się komuś w rękach «coś komuś idzie wolno, nieskładnie» Coś rozlazło się po kościach zob. kość 1. Coś rozłazi się w szwach zob. rozejść się 1 …   Słownik frazeologiczny

  • rozłazić się — → rozleźć się …   Słownik języka polskiego

  • rozpełznąć się — dk Vc, rozpełznąć siępełznie się a. rozpełznąć siępełźnie się, rozpełznąć siępełznął się a. rozpełznąć siępełzł się, rozpełznąć siępełzła się, rozpełznąć siępełzli się a. rozpełznąć siępełźli się, rozpełznąć sięznąwszy się a. rozpełznąć sięzłszy… …   Słownik języka polskiego

  • rozłazić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rozłazić sięzi się {{/stl 8}}– rozleźć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, rozłazić sięlezie się, rozłazić sięlazł się, rozłazić sięlazła się, rozłazić sięleźli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/53726/rozle%C5%BA%C4%87_si%C4%99 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”