- rozmarzyć
- dk VIb, \rozmarzyćrzę, \rozmarzyćrzysz, \rozmarzyćmarz, \rozmarzyćrzył, \rozmarzyćrzony - rozmarzać ndk I, \rozmarzyćam, \rozmarzyćasz, \rozmarzyćają, \rozmarzyćaj, \rozmarzyćał, \rozmarzyćany«pobudzić do marzenia, wprawić w stan marzenia; odurzyć, upić»
Ciepło rozmarzało zebranych.
Trunek rozmarzył biesiadników.
Rozmarzone dziecko.
Rozmarzone oczy, spojrzenie.
rozmarzyć się - rozmarzać się «dać się ponieść wyobraźni, marzeniom; trwać przez jakiś czas w stanie upojenia, odurzenia»Rozmarzył się czytając wiersze.
Rozmarzył się na koncercie.
Słownik języka polskiego . 2013.