rozmazgaić

dk VIa, \rozmazgaićaję, \rozmazgaićaisz, \rozmazgaićaj, \rozmazgaićaił, \rozmazgaićajony - rozmazgajać ndk I, \rozmazgaićam, \rozmazgaićasz, \rozmazgaićają, \rozmazgaićaj, \rozmazgaićał, \rozmazgaićany,

pot. «zrobić z kogoś mazgaja, niedołęgę, ślamazarę»

rozmazgaić się - rozmazgajać się «zacząć się mazgaić, rozgrymasić się, rozpłakać się; rozżalić się nad sobą»

Wstyd mu, że się tak rozmazgaił.