rozpaskudzić

rozpaskudzić
dk VIa, \rozpaskudzićdzę, \rozpaskudzićdzisz, \rozpaskudzićudź, \rozpaskudzićdził, \rozpaskudzićdzony - rozpaskudzać ndk I, \rozpaskudzićam, \rozpaskudzićasz, \rozpaskudzićają, \rozpaskudzićaj, \rozpaskudzićał, \rozpaskudzićany
1. pot. «zrobić coś źle, nie skończyć zaczętej roboty; rozgrzebać coś»

Rozpaskudził robotę i poszedł.

2. pot. «zdemoralizować przez zbytnią pobłażliwość, rozpuścić»

Rozpaskudzić jedynaka.

rozpaskudzić się - rozpaskudzać się «zdemoralizować się, rozpuścić się»

Rozpaskudził się, bo wszyscy mu ustępowali.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozpaskudzać się – rozpaskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać się do bycia rozpuszczanym, do uległości otoczenia, do bycia w centrum zainteresowania; rogrymaszać się, rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaskudził się przez …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpaskudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpaskudzaćam, rozpaskudzaća, rozpaskudzaćają, rozpaskudzaćany {{/stl 8}}– rozpaskudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpaskudzaćdzę, rozpaskudzaćdzi, rozpaskudzaćudź, rozpaskudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”