rozpatrzyć

rozpatrzyć
dk VIb, \rozpatrzyćrzę, \rozpatrzyćrzysz, \rozpatrzyćpatrz, \rozpatrzyćrzył, \rozpatrzyćrzony rzad. rozpatrzeć dk VIIb, \rozpatrzyćrzę, \rozpatrzyćrzysz, \rozpatrzyćpatrz - rozpatrywać ndk VIIIa, \rozpatrzyćruję, \rozpatrzyćrujesz, \rozpatrzyćruj, \rozpatrzyćywał, \rozpatrzyćywany
«rozważyć coś, wziąć pod rozwagę, zaznajomić się z czymś; przeanalizować»

Rozpatrzyć wszystkie możliwości, warianty.

Sąd rozpatrzył sprawę.

Rozpatrywać skargi i zażalenia.

rozpatrzyć się, rzad. rozpatrzeć się - rozpatrywać się «rozejrzeć się dla zorientowania się w czymś, obejrzeć coś dokładnie, zapoznać się z czymś po obejrzeniu»

Rozpatrzyć się w zebranym materiale.

Rozpatrzyć się w terenie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rozpatrywać się – rozpatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dobrze się z czymś zaznajamiać, zapoznawać, zdobywać wiedzę o czymś; badać coś, rozważać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpatrywać się w sytuacji na rynku. Rozpatrzyć się w ofertach biur podróży. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpoznać — dk I, rozpoznaćznam, rozpoznaćznasz, rozpoznaćznają rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany rozpoznawać ndk IX, rozpoznaćznaję, rozpoznaćznajesz, rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany 1. «poznać, wyróżniając spośród innych, rozróżnić; …   Słownik języka polskiego

  • lupa — 1. Brać, wziąć kogoś, coś pod lupę «rozpatrywać, rozpatrzyć coś bardzo dokładnie, drobiazgowo, analizować czyjeś postępowanie»: Prócz organizacyjnych manipulacji i ubeckich szykan w młodych uderzała wyraźnie zaostrzona cenzura. Ich teksty brano… …   Słownik frazeologiczny

  • ewentualność — ż V, DCMs. ewentualnośćści; lm D. ewentualnośćści «możliwość nastąpienia jakiegoś wypadku, zdarzenia; okoliczność» Przewidzieć, rozpatrzyć, rozważyć ewentualność czego (np. wyjazdu). Być przygotowanym na wszelkie ewentualności …   Słownik języka polskiego

  • możliwość — ż V, DCMs. możliwośćści; lm MD. możliwośćści 1. «sytuacja umożliwiająca coś, fakt, że coś jest możliwe, staje się możliwe; prawdopodobieństwo, ewentualność» Możliwość nauki. Możliwość wygranej. Możliwość wybuchu gazu. Nie widzieć możliwości… …   Słownik języka polskiego

  • naroztrząsać — dk I, naroztrząsaćam, naroztrząsaćasz, naroztrząsaćają, naroztrząsaćaj, naroztrząsaćał, naroztrząsaćany 1. «trzęsąc, potrząsając rozrzucić wiele czegoś» Naroztrząsać obornika. 2. «rozważyć, rozpatrzyć wiele spraw, problemów itp.» Naroztrząsali… …   Słownik języka polskiego

  • odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… …   Słownik języka polskiego

  • omówić — dk VIa, omówićwię, omówićwisz, omów, omówićwił, omówićwiony omawiać ndk I, omówićam, omówićasz, omówićają, omówićaj, omówićał, omówićany «wypowiedzieć (w mowie lub piśmie) sądy na jakiś temat, mówiąc rozpatrzyć jakąś sprawę, przedyskutować… …   Słownik języka polskiego

  • osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… …   Słownik języka polskiego

  • partyjnie — przysłów. od partyjny Postawić, rozpatrzyć sprawę partyjnie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”