rozpieczętować

rozpieczętować
dk IV, \rozpieczętowaćtuję, \rozpieczętowaćtujesz, \rozpieczętowaćtuj, \rozpieczętowaćował, \rozpieczętowaćowany - rozpieczętowywać ndk VIIIa, \rozpieczętowaćowuję, \rozpieczętowaćowujesz, \rozpieczętowaćowuj, \rozpieczętowaćywał, \rozpieczętowaćywany
«otworzyć, rozpakować zrywając pieczęć, znak fabryczny (zwłaszcza otworzyć list)»

Rozpieczętować kopertę, list.

rozpieczętować się - rozpieczętowywać się «stać się rozpieczętowanym»

List rozpieczętował się w drodze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozpieczętowywać się – rozpieczętować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} samoistnie się otwierać; rozklejać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}List rozpieczętował się. Ten rodzaj kopert nie jest dobry, one zawsze się rozpieczętowują. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpieczętowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozpieczętowywaćowuję, rozpieczętowywaćowuje, rozpieczętowywaćany {{/stl 8}}– rozpieczętować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozpieczętowywaćtuję, rozpieczętowywaćtuje, rozpieczętowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} otwierać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • koperta — ż IV, CMs. kopertarcie; lm D. kopertaert 1. «rodzaj płaskiej torebki papierowej, w której przesyła się korespondencję» Zaadresować kopertę. Zakleić, rozpieczętować kopertę. 2. «wieczko, przykrywka zegarka» Zegarek w złotej kopercie. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

  • koperta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kopertarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaska torebka papierowa do przesyłania korespondencji, zwykle w kształcie prostokąta, na którym uwidaczniają się miejsca klejenia w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”