Całkowite, kompletne, ogólne rozprzężenie.
Rozprzężenie obyczajów.
Spowodować, wywołać rozprzężenie.
Opanować rozprzężenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozprzężenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozprząc. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozluźnienie moralne, brak przestrzegania dotychczasowych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
anarchia — ż I, DCMs. anarchiachii, blm «dezorganizacja powstała wskutek braku lub bezsilności organów władzy; stan chaosu i nieporządku, rozprzężenie, bezrząd» Wywołać anarchię. Wydobyć kraj z anarchii. Coś prowadzi do anarchii. Anarchia ogarnia coś,… … Słownik języka polskiego
bałagan — m IV, D. u, Ms. bałagannie, blm pot. «nieporządek, nieład, rozprzężenie, chaos» Nieopisany, nieprawdopodobny bałagan. Bałagan w mieszkaniu, na biurku. Narobić gdzieś bałaganu. Robić gdzieś bałagan. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
destrukcja — ż I, DCMs. destrukcjacji; lm D. destrukcjacji (destrukcjacyj) «rozkład, rozpad, zniszczenie; rozprzężenie, dezorganizacja» Destrukcja wielocząsteczkowych związków chemicznych. Destrukcja armii. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
destrukcyjnie — destrukcyjnieej «w sposób powodujący destrukcję, rozprzężenie; rozkładowo, niszcząco, destruktywnie» Działać, wpływać na kogoś lub na coś destrukcyjnie … Słownik języka polskiego
destrukcyjny — «powodujący destrukcję, rozkład, rozprzężenie; rozkładowy, niszczący, destruktywny» Czynnik destrukcyjny. Destrukcyjna działalność. Destrukcyjny wpływ … Słownik języka polskiego
dezintegracja — [wym. dez integracja] ż I, DCMs. dezintegracjacji; lm D. dezintegracjacji (dezintegracjacyj) 1. «rozbicie, rozproszenie, rozprzężenie pewnej całości (pewnego zespołu); proces rozpadu określonej całości na elementy cząstkowe; rozkład, rozpad»… … Słownik języka polskiego
dezorganizacja — ż I, DCMs. dezorganizacjacji, blm «rozprzężenie, nieład, zamęt» Dezorganizacja ruchu drogowego wywołana śnieżycą … Słownik języka polskiego
inkoherencja — ż I, DCMs. inkoherencjacji, blm 1. «niespoistość, rozprzężenie; brak związku» 2. med. «zaburzenie toku myślenia, typowy objaw schizofrenii» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
