rozradowanie

rozradowanie
n I
1. rzecz. od rozradować.
2. «uczucie radości; rozweselenie»

Rozradowanie biło z jego twarzy.

rozradowanie się rzecz. od rozradować się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • radość — ż V, DCMs. radośćści, blm «uczucie wielkiego zadowolenia, wesołości, wesoły nastrój; uciecha, rozradowanie, szczęście» Niekłamana, niezmącona, szalona, wielka radość. Radość ze zwycięstwa. Łzy, wybuch radości. Chwile radości. Promienieć, nie… …   Słownik języka polskiego

  • rozanielić — dk VIa, rozanielićlę, rozanielićlisz, rozanielićniel, rozanielićlił, rozanielićlony rozanielać ndk I, rozanielićam, rozanielićasz, rozanielićają, rozanielićaj, rozanielićał, rzad. «nastroić pogodnie, przychylnie do kogoś; wprowadzić w stan… …   Słownik języka polskiego

  • wesołość — ż V, DCMs. wesołośćści, blm «wesoły nastrój, dobry humor, rozradowanie; wesoła atmosfera, radość, beztroska, niefrasobliwość» Dziecięca, młodzieńcza wesołość. Niekłamana, szczera wesołość. Ogólna wesołość. Objawy, wybuch wesołości. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

  • radość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. radośćści; lm M. radośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} uzewnętrzniane uczucie zadowolenia z czegoś; uciecha, rozradowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Radość z prezentu. Radość na widok kogoś. Okazywać radość.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”