- rozradowanie
- n I1. rzecz. od rozradować.2. «uczucie radości; rozweselenie»
Rozradowanie biło z jego twarzy.
rozradowanie się rzecz. od rozradować się.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozradowanie
Look at other dictionaries:
radość — ż V, DCMs. radośćści, blm «uczucie wielkiego zadowolenia, wesołości, wesoły nastrój; uciecha, rozradowanie, szczęście» Niekłamana, niezmącona, szalona, wielka radość. Radość ze zwycięstwa. Łzy, wybuch radości. Chwile radości. Promienieć, nie… … Słownik języka polskiego
rozanielić — dk VIa, rozanielićlę, rozanielićlisz, rozanielićniel, rozanielićlił, rozanielićlony rozanielać ndk I, rozanielićam, rozanielićasz, rozanielićają, rozanielićaj, rozanielićał, rzad. «nastroić pogodnie, przychylnie do kogoś; wprowadzić w stan… … Słownik języka polskiego
wesołość — ż V, DCMs. wesołośćści, blm «wesoły nastrój, dobry humor, rozradowanie; wesoła atmosfera, radość, beztroska, niefrasobliwość» Dziecięca, młodzieńcza wesołość. Niekłamana, szczera wesołość. Ogólna wesołość. Objawy, wybuch wesołości. Silić się na… … Słownik języka polskiego
radość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. radośćści; lm M. radośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} uzewnętrzniane uczucie zadowolenia z czegoś; uciecha, rozradowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Radość z prezentu. Radość na widok kogoś. Okazywać radość.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
