Słownik języka polskiego . 2013.
rozszczep — m IV, D. u, Ms. rozszczeppie; lm M. y «miejsce rozszczepione, szczelina, szpara; rozszczepienie» Rozszczep odlewu. Rozszczep na końcu włosa. ∆ med. Rozszczep podniebienia «wrodzona wada polegająca na pozostaniu szczeliny w podniebieniu wskutek… … Słownik języka polskiego
Дзержинский, Владислав Эдмундович — Владислав Эдмундович Дзержинский польск. Władysław Dzierżyński … Википедия
bifurkacja — ż I, DCMs. bifurkacjacji; lm D. bifurkacjacji (bifurkacjacyj) 1. «rozdwojenie się czegoś, rozgałęzienie się w dwóch kierunkach, rozszczepienie się jakiejś całości na dwie części, zwłaszcza podział szkoły średniej ogólnokształcącej na dwa kierunki … Słownik języka polskiego
chloroliza — ż IV, CMs. chlorolizazie, blm chem. «rozszczepienie cząsteczki organicznej pod wpływem działania chloru» ‹chlor + gr.› … Słownik języka polskiego
chromatyczny — 1. fiz. «barwny» ∆ Aberracja chromatyczna «wada soczewki powodująca rozszczepienie wiązki światła białego po przejściu przez soczewkę, wskutek czego otrzymany obraz składa się z wielu nie pokrywających się różnobarwnych obrazów» 2. muz.… … Słownik języka polskiego
dysocjacja — ż I, DCMs. dysocjacjacji, blm chem. «rozpad związków chemicznych na składniki» ∆ Dysocjacja elektrolityczna «samorzutny rozpad w wodnych roztworach cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad i soli) na jony ujemne i dodatnie» ∆ Dysocjacja termiczna… … Słownik języka polskiego
hialuronianowy — ∆ biochem. Liaza hialuronianowa «enzym powodujący rozszczepienie cząsteczek kwasu hialuronowego, występujący w niektórych tkankach zwierzęcych; stosowany w lecznictwie; hialuronidaza» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
inwersja — ż I, DCMs. inwersjasji; lm D. inwersjasji (inwersjasyj) 1. chem. «rozszczepienie cukru złożonego na cukry proste za pomocą enzymów lub innych czynników» 2. film. «proces laboratoryjnej obróbki taśmy filmowej polegający na chemicznym odwróceniu… … Słownik języka polskiego
kraking — m IV, D. u, N. krakinggiem, blm techn. «proces technologiczny, podczas którego następuje rozszczepienie dużych cząstek węglowodorów na mniejsze; stosowany głównie w przemyśle naftowym w celu przerobu ciężkich frakcji ropy na benzynę i oleje;… … Słownik języka polskiego
paszcza — ż II, DCMs. paszczaczy; lm D. paszcz 1. «otwór gębowy zwierząt (zwłaszcza drapieżnych)» Szeroka, rozwarta paszcza. Paszcza tygrysa, wilka, żmii. ∆ anat. med. Wilcza paszcza «wrodzona wada rozwojowa; rozszczepienie podniebienia» ∆ bot. Lwia… … Słownik języka polskiego
