rozszczep

rozszczep
m IV, D. -u, Ms. \rozszczeppie; lm M. -y
«miejsce rozszczepione, szczelina, szpara; rozszczepienie»

Rozszczep odlewu.

Rozszczep na końcu włosa.

∆ med. Rozszczep podniebienia «wrodzona wada polegająca na pozostaniu szczeliny w podniebieniu wskutek niezrośnięcia się podniebienia w okresie zarodkowym; występuje często z rozszczepem wargi; rozszczepienie podniebienia, wilcza paszcza»
∆ Rozszczep wargi «wrodzona wada rozwojowa polegająca na pozostaniu wcięcia po jednej lub po obu stronach środkowej rynienki wargi górnej wskutek częściowego lub całkowitego niezarośnięcia zawiązków wargi w okresie płodowym; rozszczepienie wargi, zajęcza warga»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozszczepienie — n I 1. rzecz. od rozszczepić ∆ fiz. Rozszczepienie jądra «podział jądra atomowego najczęściej na dwa fragmenty, zachodzący samorzutnie lub wskutek bombardowania jądra neutronami, protonami, kwantami γ i in., odbywający się z wydzieleniem wielkiej …   Słownik języka polskiego

  • warga — ż III, CMs. wargardze; lm D. warg 1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy» Dolna, górna warga. Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne… …   Słownik języka polskiego

  • wilczy — przym. od wilk w zn. 1 Wilcza skóra. Wilcze wycie. Wilcze stado. Wilcze ślady. Wilczy trop. ∆ Wilczy dół «dół, zamaskowany gałęziami i mchem, stosowany dawniej jako pułapka na zwierzęta łowne, zwłaszcza na wilki; także: dół z wbitymi w dno palami …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”