Roztłuc szybę kamieniem.
Roztłuc w moździerzu korzenie, cynamon.
Salaterka roztłukła się na drobne kawałki.
Słownik języka polskiego . 2013.
roztłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, roztłukiwaćkuję, roztłukiwaćkuje, roztłukiwaćany {{/stl 8}}– roztłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, roztłukiwaćtłukę, roztłukiwaćtłucze, roztłukiwaćtłucz, roztłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl 7}} tłukąc, powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzaskać — dk I, strzaskaćam, strzaskaćasz, strzaskaćają, strzaskaćaj, strzaskaćał, strzaskaćany «rozbić w kawałki, zmiażdżyć, zgruchotać, roztłuc» Drzewo strzaskane piorunem. Noga strzaskana kulami. Strzaskane szyby, meble, obrazy. Nie dziękuj, wyznam ci… … Słownik języka polskiego
roz- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników albo innych części mowy, oznaczający: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}rozprzestrzenianie się ruchu z jednego miejsca w wielu kierunkach, np. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, strzaskaćam, strzaskaća, strzaskaćają, strzaskaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbić na kawałki; rozwalić, roztłuc, skruszyć, zdruzgotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Domy strzaskane ogniem artylerii. Piorun strzaskał szopę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
