- rozumnie
- \rozumnieejprzysłów. od rozumny
Rozumnie patrzące oczy.
Pokierować czymś, mówić, postępować rozumnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozumnie
Look at other dictionaries:
rozumnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rozumnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób właściwy istocie rozumnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpowiadać rozumnie. Rozumnie kierować swoim życiem. Dziecko spoglądało rozumnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odjąć — 1. Komuś odjęło rozum, zmysły, mowę itp. «ktoś przestał rozumnie myśleć, stracił przytomność, zaniemówił itp., zwykle pod wpływem silnych emocji»: (...) nawet się nie bronił. – Nie padł żaden strzał. (...) był tak zaskoczony, że odjęło mu mowę ( … Słownik frazeologiczny
odejmować — 1. Komuś odjęło rozum, zmysły, mowę itp. «ktoś przestał rozumnie myśleć, stracił przytomność, zaniemówił itp., zwykle pod wpływem silnych emocji»: (...) nawet się nie bronił. – Nie padł żaden strzał. (...) był tak zaskoczony, że odjęło mu mowę ( … Słownik frazeologiczny
bezrozumny — bezrozumnyni «nie umiejący myśleć rozumnie, logicznie, nie postępujący rozsądnie, pozbawiony inteligencji, nierozumny; będący wynikiem ograniczoności umysłowej, świadczący o niej; nielogiczny, szalony, nierealny» Bezrozumne zwierzę. Bezrozumna… … Słownik języka polskiego
bystro — bystrotrzej 1. «prędko, szybko, wartko, rączo» Bystro płynąca rzeka. 2. «badawczo, uważnie, przenikliwie, żywo, wnikliwie, rozumnie» Bystro patrzeć, przypatrywać się … Słownik języka polskiego
inteligentnie — inteligentnieej «w sposób znamionujący inteligencję; rozumnie, bystro» Działać inteligentnie. Odpowiadać inteligentnie na pytania … Słownik języka polskiego
mądrze — mądrzeej «w sposób mądry, z sensem; rozumnie, rozsądnie; sprytnie» Mądrze patrzące oczy. Mówić, pisać mądrze … Słownik języka polskiego
rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… … Słownik języka polskiego
sensownie — sensownieej «rozumnie, z sensem» Mówić, pisać o czymś sensownie. Tłumaczyć, wyjaśniać coś sensownie … Słownik języka polskiego
sensowny — sensownyni 1. «mający sens właściwą treść, właściwe znaczenie; logiczny, uzasadniony» Sensowna opinia, rozmowa, wypowiedź. 2. pot. «działający, postępujący rozumnie, logicznie; rozumny, rozsądny» Sensowny człowiek … Słownik języka polskiego
