- rozwścieczenie
- n I1. rzecz. od rozwścieczyć.2. «niepohamowany gniew, wściekłość, złość»
Nie mógł opanować rozwścieczenia.
rozwścieczenie się rzecz. od rozwścieczyć się.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nie mógł opanować rozwścieczenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozwścieczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie niepohamowanego gniewu, złości; wściekłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpadł w rozwścieczenie. Dał upust swemu rozwścieczeniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień