- rozwścieczony
- \rozwścieczonyczeniimiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwścieczyć (p.)rozwścieczony «będący objawem, wyrazem czyjejś wściekłości»
Rozwścieczona twarz.
Mówić rozwścieczonym głosem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Rozwścieczona twarz.
Mówić rozwścieczonym głosem.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozwścieczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozwścieczonyczeni {{/stl 8}}{{stl 7}} świadczący o czyimś rozwścieczeniu; znamionujący wściekłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwścieczone oczy, rozwścieczona twarz. Rozwścieczony głos. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
dziki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dzicy, dzikszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: rosnący w sposób naturalny; nieuprawiany, niehodowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika jabłoń, wiśnia. Dzikie maliny. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kamienować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kamienowaćnuję, kamienowaćnuje, kamienowaćany {{/stl 8}}– ukamienować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zabijać kogoś, obrzucając go kamieniami (w dawnych wiekach forma kary śmierci) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
linczować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, linczowaćczuję, linczowaćczuje, linczowaćany {{/stl 8}}– zlinczować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać na kimś linczu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwścieczony tłum zlinczował zabójcę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozjuszony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozjuszonyszeni {{/stl 8}}{{stl 7}} świadczący o czyjejś wściekłości, czyimś gniewie; rozwścieczony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozjuszony wzrok. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwścieczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczy, rozwścieczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawić, że ktoś jest wściekły; rozzłościć, rozjuszyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obraźliwe słowa rozwścieczyły go. Rozwścieczony zaatakował z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wściekły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wściekłykli, wściekłyklejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: chory na wściekliznę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wściekłe lisy, wiewiórki, psy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywrzaskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wywrzaskiwaćkuję, wywrzaskiwaćkuje, wywrzaskiwaćany {{/stl 8}}– wywrzeszczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa, wywrzaskiwaćczę, wywrzaskiwaćczy, wywrzaskiwaćczał, wywrzaskiwaćczeli, wywrzaskiwaćczany {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień