rozwścieklić

rozwścieklić
dk VIa, \rozwścieklićlę, \rozwścieklićlisz, \rozwścieklićlij, \rozwścieklićlił, \rozwścieklićlony

Rozwścieklił go swoją arogancją.

rozwścieklić się → rozwścieczyć się

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”