rozzuć

rozzuć
dk Xa, \rozzućzuję, \rozzućzujesz, \rozzućzuj, \rozzućzuł, \rozzućzuty - rozzuwać ndk I, \rozzućam, \rozzućasz, \rozzućają, \rozzućaj, \rozzućał, \rozzućany,
przestarz. «zdjąć (komuś) obuwie»

Rozzuć dziecko, rannego.

∆ Rozzuć buty, obuwie «zdjąć z nóg obuwie; zzuć obuwie»
rozzuć się - rozzuwać się przestarz. «zdjąć sobie obuwie»

Rozzuł się i szedł boso.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • разуть — разувать, др. русск. розути, польск. rozzuc, н. луж. rozus, zus (из *jьzuti). Отсюда разувай загородный кабак, где грабят , псковск., тверск. (Даль). Подробности см. на обуть …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”