- rówieśnica
- ż II, DCMs. \rówieśnicacy; lm D. \rówieśnicaicforma ż. od rówieśnik
Czyjaś rówieśnica.
Grono rówieśnic.
Słownik języka polskiego . 2013.
rówieśnica
Look at other dictionaries:
rówieśnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} równieśnik płci żeńskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koleżanki były rówieśnicami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
druhna — ż IV, CMs. druhnanie; lm D. druhnahen 1. «młoda panna, zwykle rówieśnica panny młodej, towarzysząca jej do ślubu» Starsza druhna. 2. «członkini organizacji harcerskiej» Druhno drużynowa! … Słownik języka polskiego
rówieśniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rówieśniczkaczce; lm D. rówieśniczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co rówieśnica. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równolatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równolatkatce; lm D. równolatkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} równolatek płci żeńskiej; rówieśnica, rówieśniczka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta klacz jest równolatką tamtej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
