brekcja

brekcja
ż I, DCMs. \brekcjacji; lm D. \brekcjacji (\brekcjacyj)
petr. «skała osadowa, zlepiona z jednorodnych lub różnorodnych ostrokrawędzistych odłamków skał spojonych wskutek działania procesów hydrochemicznych; druzgot»
‹z wł.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • druzgot — m IV, D. u, Ms. druzgotocie; lm y → brekcja …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”