równik

m III, D. -a, N. \równikkiem; lm M. -i

«teoretyczna linia przecięcia powierzchni kuli ziemskiej płaszczyzną prostopadłą do osi ziemskiej i przechodzącą przez środek Ziemi; jest największym równoleżnikiem, dzieli Ziemię na półkulę północną i południową; koło wielkie będące przecięciem powierzchni każdej kuli o wyróżnionej osi przez płaszczyznę prostopadłą do tej osi i przechodzącą przez środek kuli»

Miejscowość położona na równiku, w pobliżu równika.

Na równiku dzień i noc zawsze są sobie równe.

∆ astr. Równik niebieski, równik astronomiczny «koło wielkie na sferze niebieskiej, będące przecięciem jej przez płaszczyznę prostopadłą do osi świata i przechodzącą przez środek sfery niebieskiej»