równo

\równoniej

1. «tworząc gładką powierzchnię; gładko, płasko, bez dołów i wzniesień, bez załamań, zagnieceń, zmarszczek»

Równo ubita droga.

Równo zasłane łóżko.

Deska równo wygładzona.

Polewa równo rozsmarowana.

Naciągnąć, napiąć, rozłożyć, rozpostrzeć coś równo.

Coś równo przylega.

◊ Jechać, sunąć równo jak po stole «jechać po bardzo gładkiej powierzchni, jechać bez wstrząsów»

2. «w linii prostej, prosto, bez zakrzywień, zakrętów, zagięć; nie wysuwając się do przodu ani nie pozostając w tyle»

Równo wytyczona ulica.

Równo ustawione książki.

Włosy równo rozczesane.

Plisa przyszyta bardzo równo.

Równo pisać, kreślić.

Biec, iść, jechać równo obok siebie.

◊ Równo jak pod sznur «równo, prosto, jak wzdłuż naciągniętego sznura»

3. «jednakowo pod względem wielkości, wartości; na równe części, w równych częściach»

Pokroić tort równo na szesnaście części.

Rozdzielić coś równo między siebie.

Równo przycięte deski.

4. «z jednakową szybkością, w jednakowym tempie, jednostajnie, rytmicznie, miarowo»

Równo oddychać.

Serce zaczęło bić równo.

Silnik pracował równo.

Szedł równo, żołnierskim krokiem.

5. «dokładnie, ściśle, akurat tyle, akurat wtedy»

Miał równo dwadzieścia lat.

Zapłacił równo tysiąc złotych.

Odmierzył równo dwa metry.

Był tam równo tydzień.

Wyruszyli równo o północy.

∆ Równo z czymś (np. ze świtem, ze wschodem słońca) «akurat z nastaniem, z początkiem czegoś»