równouprawnić

dk VIa, \równouprawnićnię, \równouprawnićnisz, \równouprawnićnij, \równouprawnićnił, \równouprawnićniony - rzad. równouprawniać ndk I, \równouprawnićam, \równouprawnićasz, \równouprawnićają, \równouprawnićaj, \równouprawnićał, \równouprawnićany

1. «nadać równe prawa, zrównać pod względem prawnym»

Ustawa równouprawniła kobiety z mężczyznami.

Równouprawniony obywatel.

2. «uczynić równorzędnym, potraktować coś tak samo, jak coś innego»

Równouprawnione formy językowe.