rudyment

m IV, D. -u Ms. \rudymentncie; lm M. -y a. -a

częściej w lm

1. książk. «element, początek, podstawa»

2. książk. «pozostałość, szczątek»

Rudymenty sumienia.

3. biol. «narząd uwsteczniony lub zanikły w rozwoju ewolucyjnym danego szczepu w związku z częściowym lub całkowitym ograniczeniem funkcji i znaczenia tego narządu dla organizmu; narząd szczątkowy»

‹z łac.›