ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryczeć — 1) Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily 2) Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter … Słownik Polskiego slangu
płakać [ryczeć i syn.] jak bóbr — {{/stl 13}}{{stl 33}} płakać bardzo żałośnie, zalewając sięłzami :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś płacze, szlocha, ryczy jak bóbr. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryknąć — → ryczeć … Słownik języka polskiego
odrzeć — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
odzierać — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… … Słownik języka polskiego
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
muczeć — ndk VIIIa, muczećczy, muczećczał «o bydle: wydawać niski, przeciągły głos; ryczeć» Krowy muczą na pastwisku … Słownik języka polskiego
opętańczo — przysłów. od opętańczy Wrzeszczeć, ryczeć opętańczo … Słownik języka polskiego
