- brodziec
- m II, DB. brodźca; lm M. brodźce, D. brodźcówzool. brodźce «kilkanaście gatunków ptaków z rodziny siewek o szarobrunatnym, upstrzonym upierzeniu, cienkim, czasem długim dziobie, wydłużonej szyi, wysokich nogach i dość długich skrzydłach; zamieszkują bagna, wybrzeża wód i wilgotne łąki Europy, Azji i Afryki»
Słownik języka polskiego . 2013.