Rytmiczny warkot silnika.
Rytmiczny krok, oddech.
Rytmiczne dostawy towarów.
Rytmiczna piosenka.
Rytmiczny wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.
rytmiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojawiający się, następujący po sobie, zmieniający się w jednakowych odstępach czasu lub przestrzeni; przebiegający regularnie, miarowo; miarowy,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tętnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, tętnićni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kopytach, nogach uderzających o ziemię w biegu: powodować stłumiony, głuchy, rytmiczny odgłos; odzywać się tętentem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tętent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tętentncie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłumiony, głuchy, rytmiczny odgłos uderzeń o ziemię kopyt, nóg biegnącego zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daleki, głuchy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
РЯД РИТМИЧЕСКИЙ — система повторяющихся элементов архитектурной формы, связанных между собой единым ритмом (Болгарский язык; Български) ритмичен ред (Чешский язык; Čeština) rytmická řada (Немецкий язык; Deutsch) rhythmische Reihe (Венгерский язык; Magyar) ritmikus … Строительный словарь
fraza — ż IV, CMs. frazazie; lm D. fraz 1. jęz. «jednostka frazeologiczna nadrzędna w stosunku do wyrażeń i zwrotów, zawierająca podmiot i orzeczenie, np. serce boli, mróz bierze, kij ma dwa końce» Fraza prosta, złożona. ∆ Fraza intonacyjna, poetycka… … Słownik języka polskiego
intonacyjny — «odnoszący się do intonacji, polegający na intonacji» Czystość intonacyjna dźwięków. ∆ jęz. lit. Fraza intonacyjna «zamknięty człon rytmiczny w wierszu lub prozie; zdanie» ∆ Rytm intonacyjny → kadencja w zn. 2 … Słownik języka polskiego
jogging — [wym. dżoging] m III, D. u, N. jogginggiem; lm M. i «rytmiczny, niezbyt szybki bieg na świeżym powietrzu, uprawiany amatorsko w celu utrzymania dobrej kondycji fizycznej» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
marsz — m II; lm M. e, D. ów 1. D. u «posuwanie się naprzód równomiernym, rytmicznym krokiem, równomierny, rytmiczny chód; maszerowanie» Długi, uciążliwy, forsowny, szybki marsz. Iść równym marszem. Śpiewać w marszu. Pułk zbierał się do marszu. ∆ Marsz!… … Słownik języka polskiego
metrum — n VI, blm 1. lit. «stały schemat uporządkowania materiału fonicznego mowy wiązanej; miara wierszowa, metr» 2. muz. «czynnik organizujący przebieg rytmiczny utworu przez jego podział na takty za pomocą odpowiednio rozłożonych akcentów regularnych» … Słownik języka polskiego
miarowy — 1. «powtarzający się w równych odstępach czasu lub przestrzeni; równomierny, rytmiczny» Miarowe kroki. Miarowy stukot kół pociągu. Miarowy ruch wahadła. 2. «wiążący się z mierzeniem, przymierzaniem; oparty na mierzeniu» Krawiectwo miarowe. ∆… … Słownik języka polskiego
