Słownik języka polskiego . 2013.
rywalka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rywalkalce; lm D. rywalkalek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta, która współzawodniczy, konkuruje z kimś np. o zyski, nagrodę, korzyść, pozycję; konkurentka, przeciwniczka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabój — Na zabój «do szaleństwa, bez umiaru, bez pamięci, szalenie»: (...) w szkole pobiłam się kiedyś ze swoją rywalką. Kochałyśmy się obie na zabój w Józku, prymusie klasy przedmaturalnej. R. Antoszewski, Kariera. (...) na zabój rozmiłował się w… … Słownik frazeologiczny
antagonistka — ż III, CMs. antagonistkatce; lm D. antagonistkatek «czyjaś przeciwniczka, rywalka, współzawodniczka» … Słownik języka polskiego
konkurentka — ż III, CMs. konkurentkatce; lm D. konkurentkatek 1. «kobieta współzawodnicząca z innymi o coś; rywalka» 2. «właścicielka lub przedstawicielka firmy konkurencyjnej» … Słownik języka polskiego
konkurentka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. konkurentkatce; lm D. konkurentkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta rywalizująca z innymi o zdobycie czegoś; rywalka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konkurentkami jej były… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rywalizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dążyć do zwycięstwa, zdobycia pierwszeństwa w czymś, osiągnięcia przewagi w konfrontacji z kimś; walczyć z kimś o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
