- rzezaniec
- m II, DB. \rzezaniecańca, W. \rzezaniecańcze (\rzezaniecańcu); lm M. \rzezaniecańcy, DB. \rzezaniecańcówprzestarz. → eunuch
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
rzezaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos. IIb,W. rzezaniecańcze || rzezaniecańcu; lm. M. rzezaniecańcy, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co eunuch. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eunuch — m III, DB. a; lm M. ci owie, te y, DB. ów «mężczyzna pozbawiony jąder; kastrat, rzezaniec (w państwach starożytnego Wschodu strzegący haremu)» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
eunuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb a. IIIc, lm M. owie || y {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, któremu usunięto jądra; kastrat, rzezaniec <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień