rzygać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzygaćam, rzygaća, rzygaćają {{/stl 8}}– rzygnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rzygaćnę, rzygaćnie, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzygać — 1. posp. Rzygać się chce «powiedzenie oznaczające, że ktoś odczuwa wstręt lub niesmak na widok kogoś lub czegoś»: (...) rzygać się chce, jak się patrzy na niego i się jego słucha, i potrafi mówić godzinę i nic nie powiedzieć konkretnego. Roz bezp … Słownik frazeologiczny
rzygać — Wymiotować Eng. To empty one s stomach; to vomit … Słownik Polskiego slangu
chcieć się rzygać — Odczuwać niechęć, obrzydzenie, irytację, lub nudę Eng. To be repelled, disgusted, irritated, or bored with something … Słownik Polskiego slangu
rzygnąć — → rzygać … Słownik języka polskiego
chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście … Słownik frazeologiczny
рыгать — аю, диал., также рыдать, плакать , курск. (Даль), укр. ригати, блр. рыгаць, болг. ригам рыгаю, меня рвет , сербохорв. рѝгати, рѝга̑м рыгать , словен. rigati, rȋgam рвать, рыгать , чеш. řihati – то же (из *rjug ), польск. rzygac, в. луж. rihac … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
rzyganie — n I rzecz. od rzygać … Słownik języka polskiego
rigati — rȉgati (što) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. povraćati, bljuvati 2. pren. izbacivati vatru (o vatrenom oružju, o vulkanu) FRAZEOLOGIJA dođe čovjeku rigati čovjeku se povraća (od neukusnosti kakva postupka,… … Hrvatski jezični portal
