rzygać

rzygać
ndk I, \rzygaćam, \rzygaćasz, \rzygaćają, \rzygaćaj, \rzygaćał - rzygnąć dk Va, \rzygaćnę, \rzygaćniesz, \rzygaćnij, \rzygaćnął, \rzygaćnęła, \rzygaćnęli, \rzygaćnąwszy,
posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć torsje»
◊ Rzygać się chce «coś jest tak wstrętne, obrzydliwe, że pobudza do wymiotów»
◊ Rzygam już tym «mam już tego dość, jestem już tym przesycony; mam wstręt do tego»
przen. «gwałtownie wyrzucać coś z siebie; chlustać, bluzgać, buchać czymś»

Wulkan rzygał rozpaloną lawą.

Działa rzygnęły ogniem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rzygać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzygaćam, rzygaća, rzygaćają {{/stl 8}}– rzygnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rzygaćnę, rzygaćnie, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rzygać — 1. posp. Rzygać się chce «powiedzenie oznaczające, że ktoś odczuwa wstręt lub niesmak na widok kogoś lub czegoś»: (...) rzygać się chce, jak się patrzy na niego i się jego słucha, i potrafi mówić godzinę i nic nie powiedzieć konkretnego. Roz bezp …   Słownik frazeologiczny

  • rzygać — Wymiotować Eng. To empty one s stomach; to vomit …   Słownik Polskiego slangu

  • chcieć się rzygać — Odczuwać niechęć, obrzydzenie, irytację, lub nudę Eng. To be repelled, disgusted, irritated, or bored with something …   Słownik Polskiego slangu

  • rzygnąć — → rzygać …   Słownik języka polskiego

  • chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście …   Słownik frazeologiczny

  • рыгать — аю, диал., также рыдать, плакать , курск. (Даль), укр. ригати, блр. рыгаць, болг. ригам рыгаю, меня рвет , сербохорв. рѝгати, рѝга̑м рыгать , словен. rigati, rȋgam рвать, рыгать , чеш. řihati – то же (из *rjug ), польск. rzygac, в. луж. rihac …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное …   Википедия

  • rzyganie — n I rzecz. od rzygać …   Słownik języka polskiego

  • rigati — rȉgati (što) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. povraćati, bljuvati 2. pren. izbacivati vatru (o vatrenom oružju, o vulkanu) FRAZEOLOGIJA dođe čovjeku rigati čovjeku se povraća (od neukusnosti kakva postupka,… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”