- broń
- ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż»
Broń myśliwska, sportowa, wojskowa.
Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna.
Broń ręczna, artyleryjska.
Broń zaczepna, odporna.
Potężna, straszliwa broń.
Chrzęst, szczęk broni.
Kaliber broni.
Broń na kogoś, na coś (np. na ptaki, na grubego zwierza).
Nabić, naładować broń.
Władać bronią.
Walczyć, wystąpić z bronią w ręku.
∆ Broń biała «broń służąca do walki wręcz, obejmująca broń sieczną oraz obuchową, drzewcową, kłującą»∆ Broń sieczna «rodzaj broni białej, służącej do zadawania cięć, np. miecz, szpada, szabla»∆ Broń palna «broń wyrzucająca pociski siłą gazów prochowych powstających w czasie spalania się prochu»∆ Broń automatyczna, maszynowa, samoczynna «broń palna ładowana mechanicznie»∆ Broń krótka «rewolwer i pistolet, dawniej także inny rodzaj broni używanej do samoobrony (np. sztylet)»∆ Broń konwencjonalna, rzad. klasyczna «wszystkie rodzaje broni z wyjątkiem broni masowego rażenia»∆ Broń masowego rażenia «nowoczesna broń o wielkiej sile niszczycielskiej, stosowana do rażenia ludzi, sprzętu bojowego i obiektów na dużych obszarach; zalicza się do niej broń jądrową, chemiczną i biologiczną»∆ Broń masowej zagłady «w prawie międzynarodowym: nowoczesna broń o wielkiej sile niszczycielskiej, której skutków działania nie da się ograniczyć do ściśle określonych obiektów wojskowych, np. broń jądrowa»∆ Broń biologiczna «broń masowego rażenia wyzyskująca działanie zarazków chorobotwórczych i substancji chemicznych na organizmy żywe; stosowana w celu wywołania epidemii chorób zakaźnych oraz niszczenia roślin uprawnych»∆ Broń chemiczna «broń masowego rażenia wyzyskująca substancje chemiczne o działaniu toksycznym w celu porażenia ludzi, zwierząt, a także skażenia terenu, wody, żywności itp.»∆ Broń jądrowa, nuklearna «broń masowego rażenia, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii jądrowej lub promieniowania jonizującego; obejmuje broń atomową, broń termojądrową, bojowe środki promieniotwórcze»∆ Broń atomowa «broń jądrowa, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii wydzielanej podczas łańcuchowej reakcji rozszczepienia jąder ciężkich pierwiastków»∆ Broń termojądrowa «broń, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii wydzielającej się podczas reakcji syntezy jąder lekkich pierwiastków w bardzo wysokich temperaturach»∆ Broń rakietowa «wszelkiego rodzaju pociski kierowane i nie kierowane, napędzane silnikami rakietowymi»∆ Zawieszenie broni «uzgodnione przez strony wojujące wstrzymanie działań wojennych na pewien czas lub bezterminowo na całym froncie lub pewnych odcinkach»∆ Prezentować broń «stawać na baczność, trzymając broń przed sobą, dla oddania honorów wojskowych»∆ Do nogi broń! Na ramię broń! «komendy wojskowe»◊ Do broni! «wezwanie do walki»◊ Towarzysze broni «ci, którzy wspólnie walczyli, brali razem udział w wojnie»◊ Chwycić za broń, porwać się do broni, podnieść, zwrócić broń przeciw komuś «podjąć walkę z bronią w ręku»◊ Mieć, trzymać pod bronią (ludzi, wojsko) «utrzymywać wojsko w stanie gotowości bojowej»◊ Powołać pod broń, wezwać do broni «wezwać do służby wojskowej, do udziału w walce; zmobilizować»◊ Złożyć, rzucić broń «zaprzestać walki; poddać się»przen. «środek lub sposób walki z kimś, czymś»Cierpliwość, łagodność jest czyjąś bronią; łzy, intrygi, pieniądze są czyjąś bronią.
Coś jest skuteczną bronią w czyichś rękach, przeciw komuś.
Użyć podstępu jako broni w walce z kimś.
◊ Dać komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»◊ Wytrącić komuś broń z ręki «uniemożliwić komuś walkę, obronę»◊ Zwalczać kogoś jego własną bronią «zwalczać kogoś jego metodami, argumentami»2. «formacja wojskowa»∆ Broń pancerna «opancerzone wozy bojowe uzbrojone w broń palną; wojska wyposażone w takie wozy»∆ Generał broni «stopień generalski wyższy od stopnia generała dywizji; oficer mający ten stopień»
Słownik języka polskiego . 2013.