Grzeczność, ogłada, uprzejmość salonowa.
Maniery salonowe.
Konwersacja, rozmowa salonowa.
Słownik języka polskiego . 2013.
salonowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, salonowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} typowy dla salonu; wykwintny, elegancki, obyty towarzysko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Modniś salonowy. Uprzejmość, rozmowa, etykieta salonowa. Salonowe maniery.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
salonowy — Lew salonowy zob. lew 2 … Słownik frazeologiczny
lew salonowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} światowiec błyszczący w salonach, zdobywca i uwodziciel kobiet; bawidamek, donżuan, lowelas {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lew — 1. Iść, pot. leźć lwu w paszczę «świadomie narażać się na niebezpieczeństwo» 2. Lew salonowy «mężczyzna adorujący, uwodzący kobiety»: (...) „salonowe lwy”, przywiązują nadmierną wagę do sukcesów towarzyskich, rozpieszczeni przez życie, a ich… … Słownik frazeologiczny
gawot — m IV, DB. a, Ms. gawotocie; lm M. y «starofrancuski taniec ludowy, później (szczególnie w epoce rokoka) taniec salonowy tańczony w tempie umiarkowanym, w takcie parzystym; muzyka do tego tańca lub stylizowany utwór muzyczny o tym charakterze i… … Słownik języka polskiego
kadryl — I m I, DB. a; lm M. e, D. kadrylli a. kadryllów «salonowy taniec figurowy, powstały z francuskiego kontredansa, tańczony przez dwie lub cztery pary ustawione w kwadracie; popularny w XIX w.» Tańczyć kadryla. ‹fr.› II m I, D. a; lm M. e, D.… … Słownik języka polskiego
lew — I m IV, DB. lwa, C. lwu, Ms. lwie; lm M. lwy «Panthera leo, duży ssak drapieżny z rodziny kotów, o muskularnej budowie ciała, dużej głowie (u samca okolonej grzywą) i płowej, krótkiej sierści; żyje w Afryce, na Półwyspie Arabskim, w Azji… … Słownik języka polskiego
menuet — m IV, DB. a, Ms. menuetecie; lm M. y «taniec salonowy pochodzenia francuskiego, w takcie 3/4, powolny, lekki, pełen elegancji; muzyka do tego tańca, często stylizowana i stanowiąca część symfonii, suity lub sonaty» Tańczyć, grać menueta.… … Słownik języka polskiego
salonowiec — m II, D. salonowiecwca; lm D. salonowiecwców 1. B.=D.; lm M. salonowiecwcy, B.=D. przestarz. «bywalec salonowy, człowiek o wykwintnych manierach, elegancki, wytworny, wyrobiony towarzysko» 2. B.=M.; lm M. salonowiecwce, B.=M. posp. żart. «zabawa… … Słownik języka polskiego
wielkoświatowy — wielkoświatowywi «należący do uprzywilejowanej warstwy w danej hierarchii społecznej, do elity; odznaczający się ogładą, wytwornością form towarzyskich; dystyngowany, salonowy» Wielkoświatowe towarzystwo. Wielkoświatowe maniery … Słownik języka polskiego
