gawot

m IV, DB. -a, Ms. \gawotocie; lm M. -y

«starofrancuski taniec ludowy, później (szczególnie w epoce rokoka) taniec salonowy tańczony w tempie umiarkowanym, w takcie parzystym; muzyka do tego tańca lub stylizowany utwór muzyczny o tym charakterze i takcie»

Grać gawota.

Tańczyć gawota.

‹fr.›