- samiutki
- \samiutkitcyforma zdr. o odcieniu intensywnym od I sam (zwykle w zn. 2, 3a, 3b, 3g)a) w zn. 2:
Została samiutka na świecie.
b) w zn. 3a:Dom nad samiutkim morzem.
c) w zn. 3b:Podał tylko samiutkie fakty.
d) w zn. 3g:Taki samiutki materiał.
Kubek w kubek taki samiutki.
Słownik języka polskiego . 2013.