brucyt

brucyt
m IV, D. -u, Ms. \brucytycie; lm M. -y
miner. «wodorotlenek magnezu, minerał bezbarwny, biały lub zielonawy, o szklistym połysku, występujący m.in. w serpentynitach; surowiec do otrzymywania magnezu»
‹od nazwiska mineraloga›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”