- brucyt
- m IV, D. -u, Ms. \brucytycie; lm M. -yminer. «wodorotlenek magnezu, minerał bezbarwny, biały lub zielonawy, o szklistym połysku, występujący m.in. w serpentynitach; surowiec do otrzymywania magnezu»‹od nazwiska mineraloga›
Słownik języka polskiego . 2013.