sądownie

sądownie
«na podstawie orzeczenia sądu, przez odwołanie się do sądu; przez sąd»

Dochodzić swych praw sądownie.

Sądownie pozbawić kogoś praw rodzicielskich.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • sądownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przy udziale sądu – wymiaru sprawiedliwości, decyzją sądu; przez sąd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sądownie uniewinniony. Odpowiadać za coś sądownie. Ścigać kogoś sądownie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • więzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. więzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczona sądownie kara pozbawienia wolności; pobyt w zakładzie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bankructwo — n III, Ms. bankructwowie; lm D. bankructwouctw «sądownie ogłoszona upadłość; także częściowa lub całkowita niewypłacalność» Bankructwo firmy. Ogłosić bankructwo. przen. «utrata znaczenia, wpływów; ideowy, moralny upadek, klęska planów życiowych»… …   Słownik języka polskiego

  • ewinkować — ndk IV, ewinkowaćkuję, ewinkowaćkujesz, ewinkowaćkuj, ewinkowaćował, ewinkowaćowany praw. «dochodzić sądownie swego prawa do rzeczy w stosunku do osoby, która nabyła tę rzecz od kogoś nie będącego właścicielem» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • malwersacja — ż I, DCMs. malwersacjacji; lm D. malwersacjacji (malwersacjacyj) «nadużycie natury finansowej, przywłaszczenie powierzonego mienia; defraudacja» Dopuścić się malwersacji. Odpowiadać sądownie za malwersacje. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

  • ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… …   Słownik języka polskiego

  • alimenty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. alimentytów {{/stl 8}}{{stl 7}} środki, zwykle określone sądownie, wypłacane krewnym w linii prostej (np. rodzicom, współmałżonkom, dzieciom) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płacić alimenty. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bankrut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bankrutucie; lm M. bankrutuci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba fizyczna lub prawna, która utraciła majątek i została uznana sądownie za niewypłacalną : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawiązka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nawiązkazce; lm D. nawiązkazek {{/stl 8}}{{stl 7}} kara pieniężna nakładana sądownie jako odszkodowanie za wyrządzone krzywdy; zadośćuczynienie {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oddać [odpłacić i in.] …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”