ścigać

ścigać
ndk I, \ścigaćam, \ścigaćasz, \ścigaćają, \ścigaćaj, \ścigaćał, \ścigaćany
1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić»

Biegł, chociaż go nikt nie ścigał.

Kot ścigany przez psy.

Ścigać lisa.

◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem, wołaniem, przekleństwami itp.; ścigają kogoś docinki, przekleństwa itp. «wołać za kimś odchodzącym, obrzucać przekleństwami odchodzącego; ktoś oddalając się słyszy za sobą docinki, przekleństwa itp.»
◊ Ścigać kogoś (coś) oczami, spojrzeniem, wzrokiem «patrzeć na kogoś (coś) uparcie, wodzić za kimś, za czymś wzrokiem»
◊ Los, przeznaczenie, niepowodzenia, wspomnienia itp. ścigają kogoś «los, niepowodzenia itp. prześladują kogoś»
2. «poszukiwać kogoś przy pomocy organów prawa, zwykle w celu ukarania, pociągnięcia do odpowiedzialności; tępić, piętnować»

Być ściganym przez prawo.

Ścigać kogoś sądownie.

Ścigać kogoś listami gończymi.

ścigać się
1. «ścigać jeden drugiego, biegać na wyścigi; gonić się»

Dzieci ścigały się na boisku.

Ścigał się z rowerzystą.

2. pot. «współzawodniczyć z kimś, np. w pracy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ścigać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścigaćam, ścigaća, ścigaćają, ścigaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} biec (ale również: jechać, pływać, lecieć itp.) za czymś lub za kimś po to, by go dogonić, złapać lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ścigać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (zwykle o dzieciach) ścigać kogoś i być przez niego ściganym; bawić się, biegając; robić wyścigi, gonić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy ścigali się na rowerach. Ścigali się, kto …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ścigać się — z czasem zob. czas 18 …   Słownik frazeologiczny

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • tropić — ndk VIa, tropićpię, tropićpisz, trop, tropićpił, tropićpiony 1. «w łowiectwie: ścigać zwierzynę idąc jej tropem; śledzić» Tropić niedźwiedzia. 2. «śledzić, poszukiwać kogoś, zwykle w celu schwytania, ukarania kogoś; ścigać» Tropić przestępców,… …   Słownik języka polskiego

  • Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное …   Википедия

  • czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… …   Słownik frazeologiczny

  • metoda — 1. Metoda kija i marchewki «sposób postępowania z ludźmi polegający na straszeniu i schlebianiu, karaniu i nagradzaniu na przemian, mający na celu skłonienie ich do określonych działań»: Terenowi działacze starali się metodą „kija i marchewki”… …   Słownik frazeologiczny

  • pięta — 1. pot. Coś poszło komuś w pięty «coś dotknęło kogoś mocno, do żywego»: Wczoraj, gdy chłopcy wrócili z wywiadowczej wyprawy, zamiast kolacji dostali takie pater noster, że im w pięty poszło. A. Bahdaj, Wakacje. 2. pot. Deptać komuś po piętach;… …   Słownik frazeologiczny

  • biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”